Στις μέρες μας ο τρόπος με τον οποίο ένας άνθρωπος έχει μεγαλώσει, οι πεποιθήσεις βάσει των οποίων έχει γαλουχηθεί, οι αντιλήψεις – στερεοτυπικές συνήθως – που έχει εμφορηθεί από το οικογενειακό και το ευρύτερο περιβάλλον του καθώς και χαρακτηριστικά συναισθήματα που τον συνοδεύουν, τείνουν να αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά εμπόδια για τη δημιουργία ερωτικών σχέσεων αλλά και για τη διατήρηση των ήδη υπαρχουσών.
Ωστόσο, η δυσκολία δεν έγκειται στην ύπαρξη των παραπάνω δυσκολιών, αλλά στο γεγονός πως τα άτομα δεν τις κατανοούν, διότι είναι βασικά στοιχεία του χαρακτήρα τους και λειτουργούν με έναν μηχανικό τρόπο, ώστε τις ευθύνες, τα λάθη και τις κακές συμπεριφορές τις αποδίδουν σε «προβληματικούς» συντρόφους.
Στη συνέχεια, θα σημειωθούν αναλυτικά ορισμένες ανεπιθύμητες αντιλήψεις και αρνητικά συναισθήματα που κυριαρχούν συχνά στον άνθρωπο, τα οποία είναι καθοριστικής σημασίας, διότι μπορούν να δημιουργήσουν οριστική ρήξη σε μια σχέση ή ακόμα και να μην επιτρέψουν σε κάποιο άτομο να δημιουργήσει μια. Πιο συγκεκριμένα, ο φόβος της μοναξιάς και η πεποίθηση πως η ζωή δεν έχει νόημα χωρίς μια ερωτική σχέση, ο φόβος της κοινωνικής κριτικής απέναντι σε όσους δεν έχουν ερωτική σχέση και η ανασφάλεια πως δεν θα είναι κοινωνικά αποδεκτοί και, επίσης, η εσφαλμένη αντίληψη πως ένας άνθρωπος είναι ευτυχισμένος μόνο μέσα από τη σύναψη μιας σχέσης. Αναμφίβολα τα παραπάνω είναι ανεπιθύμητα συναισθήματα και αρνητικές σκέψεις, οι οποίες συνιστούν επικίνδυνα «θεμέλια» για τη δημιουργία μιας σχέσης.
Συμπληρώνοντας, η ανάγκη που αισθάνονται ορισμένοι άνθρωποι για ανταγωνισμό απέναντι στον οποιονδήποτε, η τάση για άσκηση ελέγχου απέναντι στον σύντροφό τους – μολονότι δεν επιθυμούν κάτι ανάλογο για τους ίδιους -, η ανάγκη να αποδείξει κάποιος επί παντός θέματος πως έχει δίκιο και ο σύντροφός του άδικο, οι εκρήξεις θυμού όταν ο σύντροφός του δεν ικανοποιεί τις επιθυμίες του ή δε συμβαδίζει εξ ολοκλήρου με τη βούλησή του, σκηνές ακραίας ζήλιας όταν ο σύντροφος δείχνει και αλλού την προσοχή του και φυσικά η απόρριψη ενός εκ των δύο συντρόφων όταν θεωρεί ο ένας πως ο δεύτερος δεν τον επιβεβαιώνει όσο θα επιθυμούσε. Οι συμπεριφορές και αντιλήψεις που προαναφέρθηκαν συνήθως αποτελούν αιτίες καθημερινών συγκρούσεων και καυγάδων μεταξύ των συντρόφων, και όχι χαρακτηριστικά του χαρακτήρα που παρουσιάζονται σπάνια.
Θα ήταν παράλειψη να μην σημειωθεί, επίσης, ο φόβος που νοιώθει a priori κάποιος μην πληγωθεί, με αποτέλεσμα να αποφεύγει να συνάψει σχέση. Παράλληλα, ο φόβος για την είσοδο σε κοντινή σχέση και η δέσμευση που συνεπάγεται μια τέτοια απόφαση, η ανασφάλεια που αισθάνονται πολλοί άνθρωποι σχετικά με τον εαυτό τους και άρα η φοβία πως αν ο σύντροφός τους τούς γνωρίσει περισσότερο θα απομακρυνθεί, το αίσθημα ντροπής για απέναντι στον χαρακτήρα ή τη συμπεριφορά του συντρόφου και, τέλος, ο φόβος για το θυμό του συντρόφου.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν νωρίτερα, μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι κάθε μια από τις αντιλήψεις, τις συμπεριφορές, τις πεποιθήσεις και τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα ενός ανθρώπου αποτελούν δυνητικά σημαντικό εμπόδιο για την εξέλιξη μιας ερωτικής σχέσης ή ακόμα περισσότερο σοβαρό λόγο για να μην μπει κάποιος σε σχέση με έναν άνθρωπο που δεν δουλεύει τον χαρακτήρα του και που ίσως φέρει χαρακτηριστικά σαν τα παραπάνω. Κανείς δεν πρέπει να επαναπαύεται με τον εαυτό του ούτε φυσικά να θεωρεί πως ο σύντροφος του σε μια σχέση παίζει το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου.
